“Sacrifice is giving up something you love for the sake of something
you love more.”
Hindi ko alam kung sino ang unang
nagsabi niyan, basta ang sigurado ko, ilang beses ko na narinig yan. At sa loob
ng dalawampu’t limang taon na paglalakbay ko sa mundong ito, masasabi kong ito
ay isang masakit na katotohanan.
Minsan sa buhay ng isang tao,
kailangan talaga magsakripisyo.
Noon, akala ko kaya kong baliin
‘to. Akala ko pwede namang hindi mamili. Akala ko pwede namang walang mang-iiwan
at walang maiiwan. Pwede namang walang bibitiw at walang mabibitiwan. Walang
makakasakit at walang masasaktan. “Pwede
naman di ba?” Yan ag paulit ulit na sigaw ng kamusmusan ko. Pero ngayon,
alam ko na, pambata lang ang paniniwalang yon.
Darating ang panahon na kailangan
mamili. Hindi pwedeng pareho. Sabi nga, “Don’t chase two rabbits at the same time.
You will just end up losing both.” Minsan gustong gusto natin yung
dalawang kuneho, pero kung hahabulin natin sila pareho, wala tayong mahuhuli.
Kailangan pumili lang ng isa. Alin ba ang mas maganda? Alin ba ang mas gusto
natin? Alin ang mas mahal natin? At kung alin ang “MAS”, yun ang hahabulin
natin. Isa lang, hindi pwedeng dalawa.
Syempre minsan masakit. Mahirap.
Pero kung hindi natin yun gagawin, lahat pwedeng masaktan. At pwede ring may
masayang. Kaya nga ‘sakripisyo’ eh. Meron at merong masasaktan. Meron at merong
maiiwan.
“Sacrifice is giving up something you love for the sake of something
you love more..”
Kaya minsan, kailangan nating
tanggapin ang sakit kung kailangan nating mag-sakripisyo..
At minsan din, kailangan nating
tanggapin ang mas masakit na dala ng katotohanang..
Ikaw ang isa-sakripisyo..
Post a Comment